«Entre dos mundos» bidaia batez hitz egiten du, sartzen ez denaz, kanpoan geratzen denaz, bi kontinenteren arteko partidak bizitzeaz. Sistema burokratiko arrazista eta gizatasunik gabea erakusten digu, entzuten ez duena, borroka nekagarri gisa planteatzen dena. Langile otzan eta maitekorrak bakarrik nahi dituen lan-sistema batetik, aurreiritziz eta estereotipoz betetako iruditeria sozial batetik, pertsona lekurik gabe uzten dutenak, baina «kanpokoek» argi dute ez direla makinak: jakintzak, gaitasunak, nahiak eta beharrak dituzten pertsonak dira.