Antzezlanaren ekintza eleberriaren aurkezpen gau berean hasten da, norbaitek Clararen atea jotzen duenean. Bi urte baino gehiago ziren elkar ikusi gabe, eta kaleak gogor zigortu du, baina berehala ezagutzen du. Manuela da, Clara inspiratu zuen etxegabetutako emakume zaharra. “Kandidako pertsonaia bezala, zure etxean hartu nazazun etorri naiz, eleberrian egiten duzun bezala.”
Clarak, nahi ez arren, zaharra etxean hartzera behartuta sentitzen du bere burua, eleberriaren editoreak gomendatuta. Liburua autofikzio kutsuarekin saldu dute, argitalpenaren tirada oso handia izan da, eta jokoan dago inbertitutako dirua eta Clararen beraren prestigioa idazle gisa. Jendeak jakiten badu Clararen bizitza errealean eleberrian kontatutakoaren guztiz kontrakoa gertatu dela, dena pikutara joango da.
Fitxa artistikoa: