2025eko Santas Pascuas Jaialdiaren barne.

TATXERS 

Iruñako hirukote bat da (Euskal Hiri ezberdinetan kokatua), gure hiriak hain tamalez izurritzen dituen asperduratik eta irudimen, emozio eta txinparta faltatik erreskatatzera etorri dena. Tatxers taldeari buruzko ezer ezin da kritikatu, dena baita, besterik gabe, perfektua. The Jam bezain perfektua, hasierako The Clash bezala, Buzzcocks bezala: PER-FEC-T. Haien lehen LP-ak, “Garaipen Kutrea” (Sorginkale Banaketak, 2020), mapan nabarmendu bazituen, Flexidiscos/Tough Ain’t Enough (2023) zigiluan ederki kaleratutako izen bereko albumak denak harritu zituen, eta belaunaldi bateko buru argienek ikusi ahal izan zuten “euskarazko musika” generoaz harago, benetako urrea zutela lanean. «Jangle pop» etiketa jarri diete (The Smiths, The Go-Betweens edo The Replacements taldeek erabiltzen duten etiketa), piano baten antzeko «mod music» bat eman diete, eta Hertzainak, Itoiz edo Zaramaren antzekoak direla esan diete. Tatxers-i buruz pilatutako erreferentziak gorabehera, argi dagoena da Euskal Herriko musika berriro ere beste guztiaren gainetik jartzen ari dela, azken 40 urteotan hainbeste aldiz egin duen bezala.

EZEZEZ

Unai Madariaga (ahotsa, gitarra), Mikel Irigoyen (baxua), Eneko Ajangiz (gitarra) eta Álvaro Olaetxea (bateria) musikariak osatzen duten Bilboko taldea 2021ean sortu zenetik agertu da eszenan, estatuko eszena independentearen oinarriak astinduz, kalitatez, originaltasunez eta jarreraz gainezka dagoen proposamen batekin. 

EZEZEZ zikloia Gogor jotzen jarraitzen dute: erresistenteak, harrigarriak eta ezinegonak, pop oinarriak hartu eta punkaren bultzadarekin, grungearen indibidualtasunarekin eta rockaren ausardiarekin moldatzen dituzte. Horri, funk elementuak, reggae keinuak, euska kultura, poesia, umorea, performancea, mezua eta esperimentazioa gehitzen dizkiote, edonora doala jarraitzaileak lortzen dituen proiektu paregabe bat sortzeko.