Pertsona asko bizi gara munduan, eta bakoitzak kolore batez ikusten ditugu gauzak, gure kolorea zuzena dela eta gainerakoak oker daudela sinetsiz. Horixe gertatzen zaie Zuhaitzi eta Arbiri: ez dute bestearen ikuspuntua ulertzen eta elkarri barre egiten diote.

Baina bizitza jakintsua da eta elkarrekin lan egiten jarri ditu, hasiera batean arazo dirudien hori ikasketa handi bihurtuz. Jolasaren, umorearen eta errespetuaren bidez, kolore eta ideia guztiak barne hartzen dituen ostadar koloreko mundua ikustea lortuko dute