«Ekaitz gau batean Lolaren bizikleta hautsi egiten da. Egun gutxitan Lolak bere baliabide eta irudimen guztiak zabaltzen ditu eta bizikleta konpontzen du. Txirrina besterik ez zaio falta. Itsasoaren azpian, bizikletak txirrina jotzen du eta Lolari abisatzen dio. Elkarrekin aurkitzen dute amarekin hitz egiteko modua: ez dute osaba itzultzerik nahi «.