Aukera gisa kontatzen dira, bakoitzean bizi diren begiratzeko moduen ekosistema erraldoi gisa. Anitz sentitzea, klimen aniztasunari aurre egin behar dionak, eta ez urtaroak bakarrik, baita etengabe aldatzen ari diren pasarteak ere.

Polisemikoarekiko interesak hainbat alderditan antzekotasunak aurkitzera garamatza, ez bakarrik naturari dagokionez, baita ekosistema sozial edo teknologikoei dagokienez ere. Gorputz bizi bat erakusten da habitat baten handitasunik ezaren aurrean, eta, bertan, bere burua babesteko joera du, erakusten den bitartean. Hormek defendatzen gaituzte eta, azkenean, beharbada, defini gaitzakete.

John Bergerrek dio: «Hirietatik kanpo, naturak, geografiak, klimak, beren indar handiena dute, inpaktu-gaitasun handiena, eta horrek zerumugak ezartzen ditu. Hirien barnealdean, bistarik gabeko dorre batean bageunde bezala, ez dago zerumugarik (…) Oihanaren norabidea emankorra da, politeista, hilkorra. Basamortuen norabidea latza da, lerro aldaezinekoa. «

Hau lurralde bat izan daiteke, baina baita gorputz bat eta nola erlazionatzen den ere.