Zibilizazioaren egungo egoerak, bizi garen garai honek, unearen zorabioak ezaugarritua, abiadura absolutuaren ilusioan murgildua, iragana ezabatu nahi du, zertaz ari den ere jakin gabe. Pragmatismo itsu batez, gertatu zena ulertzeko unea saihesten duen bizimodu batera bultzatzen du, etorkizunari aurrea hartzeko. Datorren berri hori, azkar esateko, iraganik gabea balitz bezala.

Etengabeko orainaldi baten diktadurapean oroimena itxi nahi izatea – zergatik ez? – liluratzen duen ideia izan daiteke, etorkizun baten ilusioa. Baina oharturik egon behar dugu hori istorioa eraikitzeko kontakizunik gabe pentsatzea litzatekeela. Zer ahazturik ez balego bezala.