Espresionismo Abstraktuaren mugimendu artistikoaren barruan, Helen Frankenthaler margolariak 1952an sartu zuen bere berrikuntza tekniko nagusia: “busti eta zikindu”. Geroago, beste artista batzuek ere erabili zuten.

Bere bizitzan zehar, esperimentazioarekiko konpromiso irmoa partekatzen zuten sortzaileez inguratu zen. Inoiz ez zuen margotzeko modu berriak esploratzeari utzi, material berritzaileak ere erabili zituen eta arauekiko interes-ezak behin eta berriz berrasmatzea ahalbidetu zion.

Abstrakzioari lotuta, Frankenthalerrek bere pintura- hizkuntza garatu zuen, forma, irudi, zeinu eta sinboloekin, bere irudiak aldi berean misteriotsuak eta anbiguoak izan zitezen eta pertsona bakoitzarentzat esanahi desberdinak izan zitzaten.

Hitzaldi hau Guggenheim Bilbao Museoan irailaren 28ra arte ikusgai egongo den “Helen Frankenthaler: Araurik gabe margotzen” erakusketaren sarrera bikaina da. Erakusketak bere ibilbide artistiko luzeari heltzen dio, berrogeita hamarreko hamarkadan hasi eta gure mendeko lehen hamarkadaren hasierara arte, eta aukera paregabea da Espresionismo Abstraktuaz, Ipar Amerikako lehen mugimendu artistikoaz, gozatzeko.