Penalaren memoria biztanle bakoitzarena da, familiena, historiarena, itxaropenena eta ilusio trunkatuena. Bere hormak, bere arropa eta oroitzapenengatik eraikita daude.
Preso bat zenbaki bat besterik ez da, bizkar busti bat, Manterola txokolate zatitxo bat, ur zikin pote bat, dilista edo garbantzu batekin, zoruko hariak dituen zigarro bat, 12ren artean partekatua, zeru zati bat, matxinada bat, gutun anputatu bat eta abitaminosiak edo «bihotz-gelditzeak» eragindako heriotza bat.
Hormak eta hezurrak besterik ez daude. Baina, eta harresiek eta hildakoek hitz egingo balute?

Fitxa artistikoa: