Agustin Ibarrolak (1930-2023) hainbat euskarri baliatu zituen bere sormena iraultzeko, hala nola oihala, zura, papera, harria edo burdina. Horiek guztiak erabili zituen lengoaia plastiko propioa, konplexua eta garaikidea garatzeko tresna gisa.

Hirurogeita hamarreko hamarkadaren amaieran, natura sartu zuen bere sorkuntzan, eta etapa berri bat zabaldu zuen bere ekoizpen artistikoan. Bere obraren ezaugarri izan ziren erreferentzia figuratiboek eman zieten protagonismoa arkitektura formalari eta eraikuntza-hizkuntzari.

Omako Basoko zuhaitzak (1982-2000) Ibarrolak utzi zigun ondare legatu aberatsaren parte dira. 57 Taldea izeneko artista-taldearekin lehenago garatutako esperimentazio praktikoan sakondu zuen, espazio plastikoaren oinarri kontzeptualeko interaktibotasunari buruzko ikerketa batean.

Hitzaldi hau sarrera bikaina izango da Omako Basora egingo den bisitarako, horregatik, ezinbestekoa da “Trekkinga Omako Basoan” irteera kulturalean parte hartzen duten pertsonentza

Sarrera librea lekua bete.