
Munduak perfekzioaren irudia saldu nahi digu: garbia, distiratsua, ia lasaigarria… baina nahikoa da xehetasun bat okertzea dena dardarka hasteko. Herri txiki bateko plazan, ustekabean, pentsaezina agertzen da: kaka pilo bat. Keinu txiki batek utopia osoa hankaz gora jartzen du.
Kaka ez da irudi probokatzaile hutsa, galdera soil bat da: nola aurre egin geure zikinkeriari, norberarenari, kolektiboari, ezkutatu nahi dugunari eta, azken batean, elkar lotzen gaituenari?