Ameriketako Estatu Batuetako poesiaren aitatzat hartutakoak, Walt Whitmanek (1819 – 1892), eta «Leaves of Grass» (1855) haren maisulanak literaturako beste izen handi asko markatu dituzte, hala nola T. S. Eliot, Borges, Neruda eta Lorca. Juan Diego Botto berriro ere Gayarreko agertokira igoko da, «Una noche sin luna» (2022) ahaztezinaren ondoren, Nur Levi eta Alejandro Pelayorekin (Marlango) batera poesia eta musika uztartzen dituen ikuskizun honetan.

Deismoak eragin handia zuen Whitmanen. Fede bat bestea baino garrantzitsuagoa zela ukatzen zuen eta erlijio guztiak berdin besarkatzen zituen. Erlijioso eszeptikoa zen, eliza guztiak onartzen bazituen ere, ez zuen inorengan sinesten. Harentzat, giza arima hilezkorra da eta etengabeko garapen mailakatuan dago. Bere poemak irakurriz eta Alejandro Pelayok konposatutako musika originalaren bidez poetaren testuinguru historiko eta sozialean murgilduko gara. Walt Whitman 1892an hil zen New Yorken, Ellis uhartean etorkinak onartzen hasi zirenean.

Poesia baino hoberik ez dago berriro ere hitzez maitemintzeko.