HerriKultura

Antzezlanaren ekintza eleberriaren aurkezpen gau berean hasten da, norbaitek Clararen atea jotzen duenean. Bi urte baino gehiago ziren elkar ikusi gabe, eta kaleak gogor zigortu du, baina berehala ezagutzen du. Manuela da, Clara inspiratu zuen etxegabetutako emakume zaharra. “Kandidako pertsonaia bezala, zure etxean hartu nazazun etorri naiz, eleberrian egiten duzun bezala.” Clarak, nahi ez arren, […]

Mundana filosofia bat da, irakurria izateko liburu batean jasota egon arren ahoz esatean hobetu egiten dena. Mundana filosofiaren arabera, publikoa irakurlearen aurretik dago, maitalea pentsalariaren aurretik dagoenez. Eta soilik zuzeneko publikoak ideiekin jolasten badu, haienganako maitemina sentitzen badu eta aktoreen ahotik esandako pentsamendu sutsu eta biziaren hegaldian galtzen bada, orduantxe soilik beteko du filosofiak bere […]

Urteko ikuskizun joserik eta ausartena, Juan Dávila, eroritako aingeruarekin. Improbitzioen mesias da. Nola hasten den badaki, baina amaiera beti publikoak erabakitzen du. Komediaren erresistentzia berria da, non barreak eta dibertsioa bermatuta dauden. Hamar bekatuak berrikusi eta gure lotsak kenduko dizkigu. Ikuskizun bat, non jendeak askatuko den. Jendearen energia da benetan errealena, energia kutsakor eta askatzailea, non […]

Ume batzuk jolasean ari dira dena hastear dagoen herrialdean. Mundua deskubritzen dabiltza, beren unibertsoa itxuraldatuz. Nagusiak imitatzen dituzte, ausart eta ozar. Maitatzeko gai direla sinistuta daude, maitasunaren sakonera arrotza zaien arren. Ez dute etsaitzeko erreparorik euren patriketan “gorroto” hitza oraindik topatuta ez badute ere. Badute usainen berri, badakite azala zer den, fereka, abandonua, aterpea, desioa. […]

Gure istorioa oraindik iritsi ez den egun batean hasten da. O andereak multinazional batentzat egiten du lan. Etxeak diseinatzen ditu pertsona bakoitzak berea izan dezan. Lantegian geratzen den langile bakarra da. O anderea puntuala da, ordenatua eta garbia, eta pozik bizi da. Eta hala ez bada, pozaren pilula hartzen du. Azken boladan oso kezkatuta dago […]

Antzezlanaren ekintza eleberriaren aurkezpen gau berean hasten da, norbaitek Clararen atea jotzen duenean. Bi urte baino gehiago ziren elkar ikusi gabe, eta kaleak gogor zigortu du, baina berehala ezagutzen du. Manuela da, Clara inspiratu zuen etxegabetutako emakume zaharra. “Kandidako pertsonaia bezala, zure etxean hartu nazazun etorri naiz, eleberrian egiten duzun bezala.” Clarak, nahi ez arren, […]